Day 43: Kung Limutin Mo Ako (Si Tu Me Olvidas)

(Halaw at salin sa tula ni Pablo Neruda)

Ibig kong malaman mong

isang bagay.

Alam mo kung paano ito:

kung ako’y tumingin 

sa  kristal na buwan, sa pulang sanga

ng mabagal na taglagas sa aking bintana,

kung aking hawakan

sa tabi ng apoy

ang di masalat na abo

o ang kulubot na katawan ng kahoy

inihahatid nila ako lahat sa’yo,

umiiral  ang lahat ng bagay

samyo, liwanag, bakal,

na parang maliliit na bangkang palaot

sa mga pulo mong naghihintay sa akin

Bagama't

kung unti-unting tigilan mo akong mahalin

titigil din kitang mahalin unti-unti

Kung bigla

mo akong limutin

huwag mo akong hanapin,

dahil nilimot na rin kita.

Kung isipin mong mahaba at baliw

ang hangin ng watawat
na dumaan sa’king buhay

at iyong piliin
na iwan ako sa bingid
ng puso kung saan ako nag-ugat
alalahanin 
sa ganung araw
sa ganung oras
itataas ko ang aking mga bisig
at ang aking mga ugat ay kakalat
upang maghanap ng ibang lupa.

Ngunit

kung kada araw 

kada oras

madama mong 

ako ang iyong kapalarang
may tamis na walang tinag
kung kada araw ay sumibol
ang isang bulaklak sa iyong labi upang ako’y hanapin

Ay! aking sinta, Ay! akin,
sa aking kaloooban lahat ng apoy ay uulit
sa aking kalooban walang pumanaw o nilimot
pag-ibig ko'y binuhay ng iyong pag-ibig, giliw,
at habang ikaw ay buhay

ito’y na sa iyong bisig 

ng di lumilisan sa akin.